Warszawski Klub Seniorów Lotnictwa

Pogrzeb prof. Roberta Rowińskiego

Szczegóły

Kategoria: Odeszli

Opublikowano: poniedziałek, 10 sierpień 2020 18:09

Roman Woźniak

Odsłony: 431

Przekazuję  informację o terminie i miejscu uroczystości pogrzebowych,

które rozpoczną się pożegnaniem w kościele pw. Św. Ojca Pio  

na ul. Rybałtów 25 na Kabatach (Ursynów) o godz. 11:30 w piątek 14 sierpnia.

Tu przewidziane są ew. wystąpienia pożegnalne. Osoby pragnące zabrać głos proszone o wstępny kontakt z p. Wojciechem Rowińskim tel. 668 481 071.

O godz. 12:30  w tym kościele msza pogrzebowa bez wystąpień. 

 Po mszy przejazd na cmentarz Powązkowski Cywilny. Kondukt ruszy  do grobu

od bramy nr 6 na ul Ostroroga  ok godz. 14:30. Przy grobie ostatnie pożegnania rodzinne. 

L. Karst

prof. Robert Rowiński

Szczegóły

Kategoria: Odeszli

Opublikowano: niedziela, 09 sierpień 2020 08:15

Administrator

Odsłony: 452

Robert Rowiński zmarł wczoraj w wieku 85 lat. Takie pożegnanie ukaże się jutro w Wyborczej waszawskiej.

Termin i miejsce pogrzebu podamy po ustaleniach rodziny.

Lesław Karst

prof. Robert Rowiński wspomnienie

Szczegóły

Kategoria: Odeszli

Opublikowano: niedziela, 09 sierpień 2020 08:00

Administrator

Odsłony: 386

Prof. Dr hab. inż. ROBERT ROWIŃSKI.   Zmarł  dn 7.08.2020 w wieku 85 lat.

Prof. dr hab. inż. Robert Rowiński urodził się w  Warszawie w dn  18.04.1935 r, W roku 1951, po zdanych egzaminach został studentem Wydziału Lotniczego Szkoły Wawelberga i Rotwanda, która w następnym roku została włączona do Politechniki Warszawskiej. .Jego kolegami byli m innymi znani później piloci  jak Jerzy Popiel, Ludwik Natkaniec, Antoni Śmigiel.

Po ukończeniu studiów ze specjalizacją „budowa płatowców”, został z nakazu pracy zatrudniony w Instytucie Lotnictwa, w Zakładzie Aerodynamiki, kierowanym przez słynnego naukowca i wszechstronnego pilota szybowcowego, samolotowego, balonowego i skoczka prof. Franciszka Janika. Zajmował się tu zagadnieniami aerodynamiki dużych prędkości. W 1969 r uzyskał stopień doktora nauk technicznych a promotorem był prof. Janik. W Instytucie przepracował 21 lat. Był to dla niego wspaniały okres, w którym nauczył się  współpracować z ludźmi, kierować nimi, a przede wszystkim być dobrym w badaniach eksperymentalnych. Odbywał staże naukowe w tym w Delf University of Technology, w Instytucie Agrolotnictwa w Krasnodarze, Swedish  University, oraz jako visiting profesor w Norwegii , Hiszpanii, Niemczech. Anglii.

W 1978 r. został z Instytutu Lotnictwa skierowany do Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, gdzie utworzono Instytut Agrolotnictwa. Powołano go na dyrektora tego instytutu.. Prowadzono w nim badania Rolniczych Statków Powietrznych, a przedkładana certyfikacja była zatwierdzana przez IBMER, dopuszczając dany typ RSP do użytkowania w rolnictwie i leśnictwie. Zajmował się m innymi fizyką ruchu i osiadania oprysku. Obok badań kształcono i szkolono na lotnisku w Kętrzynie studentów, którzy z dyplomem mgr. inż. i zdanym w GILC egzaminie, otrzymywali uprawnienia pilota zawodowego agro  II klasy. Wykształcono i wyszkolono łącznie 120 studentów ART, którzy zasilili kadry agrolotników  Jest autorem książki” Polskie Agrolotnictwo” o różnych zagadnieniach technicznych i organizacyjnych tej dziedziny polskiego lotnictwa.

Prowadził  równolegle działalność dydaktyczną na Wydziale Mechanicznym ART., był prodziekanem a przez dwie kadencje dziekanem Wydziału. Tu też zrobił habilitację i uzyskał tytuł profesora.      

Lotniczo szkolił się w początku lat 50. w Lisich Kątach, Przez 16 lat był wice przewodniczącym Aeroklubu Warmińsko-Mazurskiego. W dowód uznania został Honorowym członkiem Aeroklubu. RP. Przez 8 lat pełnił zaszczytną funkcję Prezesa Rady Seniorów Lotnictwa Aeroklubu Polskiego i do końca  był członkiem  jej prezydium. Był w tym czasie współinicjatorem przyznawania w Górskiej Szkole Szybowcowej Żar statuetki Dedala dla zasłużonych ludzi lotnictwa.

Odbywał wojskowe szkolenia w Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych w Zamościu ,w. Modlinie i Oleśnicy. Posiadał stopień  wojskowy porucznika.

W 2008 roku został zaproszony do pracy w „Szkole Orląt” w Dęblinie, w której prowadził wykłady m. innymi z aerodynamiki. Prowadzi tu tez  prace dyplomowe absolwentów Akademii Lotniczej.

Był  długoletnim członkiem Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Natomiast od lat 60 XX w był członkiem Zespołu Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej i  występował w jubileuszowych koncertach w grupie „old boyów”.

Wśród szeregu wyróżnień i odznaczeń za jego pracą można wymienić:

• Srebrny Krzyż Zasługi.
• Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski OOP
• Błękitne Skrzydła–zespołowo dla Akademii Rolniczo-Technicznej,za działalność agrolotniczą
• Błękitne Skrzydła – osobiście
• Złotą Honorową Odznaką SIMP
• Złotą Odznaką za” Zasługi dla Lotnictwa Sportowego”
• Odznakę Zasłużony dla Warszawy
• Laureat Złotej Księgi Politechniki Warszawskiej.

Godny uznania był jego szeroki zakres pracy naukowej dla lotnictwa, szczególnie agrolotnictwa, działalność dydaktyczna  oraz zaangażowanie w działalność społeczną w Aeroklubie jak też dla upamiętniania historii polskiego  lotnictwa i zasłużonych  jego ludzi.

Pozostanie w naszej pamięci jako wzór naukowca i aktywnego działacza społecznego a jednocześnie pełnego aktywności życzliwego kolegi. 

W imieniu  Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa 

i środowiska agrolotników 

Mgr inż. Lesław Karst

Henryk Grużewski pożegnanie

Szczegóły

Kategoria: Odeszli

Opublikowano: środa, 29 lipiec 2020 20:53

Administrator

Odsłony: 411

22.07.2020r. zmarł Henryk Grużewski miesiąc przed ukończeniem 90 lat życia. Długoletni mechanik lotniczy na Wydziale Badań w Locie  PZL Warszawa Okęcie i członek WKSL od 2002 r.

Z lotnictwem  a szczególnie z obsługą techniczną samolotów związany był przez cale swoje dorosłe życie. Rozpoczął w 1948 r od PLL LOT , gdzie ukończył Szkołę Zawodową i pracował  jako mechanik lotniczy. W latach 1950-53  odbywał służbę wojskową w Technicznej Szkole Lotniczej w Zamościu  a potem w Dęblinie jako mechanik s-tów bombowych uzyskując stopień sierżanta.

Od 1953 r rozpoczął pracę w WSK Okęcie i  pracował tu do emerytury na Oddziale eksploatacji samolotów. Ukończył przyzakładowe Technikum dla pracujących. Przygotowywał do oblotu nowe samoloty produkowane seryjnie jak też obsługiwał prototypy nowych  konstruowanych na Okęciu.  Przez większość zatrudnienia pełnił obowiązki mistrza ekipy mechaników.               

Czytaj więcej: Henryk Grużewski pożegnanie