Zdjęcia z pogrzebu prof. Rowińskiego.
- Szczegóły
- Kategoria: Odeszli
- Opublikowano: niedziela, 23 sierpień 2020 17:28
- Administrator
- Odsłony: 314
Przekazuję informację o terminie i miejscu uroczystości pogrzebowych,
które rozpoczną się pożegnaniem w kościele pw. Św. Ojca Pio
na ul. Rybałtów 25 na Kabatach (Ursynów) o godz. 11:30 w piątek 14 sierpnia.
Tu przewidziane są ew. wystąpienia pożegnalne. Osoby pragnące zabrać głos proszone o wstępny kontakt z p. Wojciechem Rowińskim tel. 668 481 071.
O godz. 12:30 w tym kościele msza pogrzebowa bez wystąpień.
Po mszy przejazd na cmentarz Powązkowski Cywilny. Kondukt ruszy do grobu
od bramy nr 6 na ul Ostroroga ok godz. 14:30. Przy grobie ostatnie pożegnania rodzinne.
L. Karst
Robert Rowiński zmarł wczoraj w wieku 85 lat. Takie pożegnanie ukaże się jutro w Wyborczej waszawskiej.
Termin i miejsce pogrzebu podamy po ustaleniach rodziny.
Lesław Karst
Prof. Dr hab. inż. ROBERT ROWIŃSKI. Zmarł dn 7.08.2020 w wieku 85 lat.
Prof. dr hab. inż. Robert Rowiński urodził się w Warszawie w dn 18.04.1935 r, W roku 1951, po zdanych egzaminach został studentem Wydziału Lotniczego Szkoły Wawelberga i Rotwanda, która w następnym roku została włączona do Politechniki Warszawskiej. .Jego kolegami byli m innymi znani później piloci jak Jerzy Popiel, Ludwik Natkaniec, Antoni Śmigiel.
Po ukończeniu studiów ze specjalizacją „budowa płatowców”, został z nakazu pracy zatrudniony w Instytucie Lotnictwa, w Zakładzie Aerodynamiki, kierowanym przez słynnego naukowca i wszechstronnego pilota szybowcowego, samolotowego, balonowego i skoczka prof. Franciszka Janika. Zajmował się tu zagadnieniami aerodynamiki dużych prędkości. W 1969 r uzyskał stopień doktora nauk technicznych a promotorem był prof. Janik. W Instytucie przepracował 21 lat. Był to dla niego wspaniały okres, w którym nauczył się współpracować z ludźmi, kierować nimi, a przede wszystkim być dobrym w badaniach eksperymentalnych. Odbywał staże naukowe w tym w Delf University of Technology, w Instytucie Agrolotnictwa w Krasnodarze, Swedish University, oraz jako visiting profesor w Norwegii , Hiszpanii, Niemczech. Anglii.
W 1978 r. został z Instytutu Lotnictwa skierowany do Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, gdzie utworzono Instytut Agrolotnictwa. Powołano go na dyrektora tego instytutu.. Prowadzono w nim badania Rolniczych Statków Powietrznych, a przedkładana certyfikacja była zatwierdzana przez IBMER, dopuszczając dany typ RSP do użytkowania w rolnictwie i leśnictwie. Zajmował się m innymi fizyką ruchu i osiadania oprysku. Obok badań kształcono i szkolono na lotnisku w Kętrzynie studentów, którzy z dyplomem mgr. inż. i zdanym w GILC egzaminie, otrzymywali uprawnienia pilota zawodowego agro II klasy. Wykształcono i wyszkolono łącznie 120 studentów ART, którzy zasilili kadry agrolotników Jest autorem książki” Polskie Agrolotnictwo” o różnych zagadnieniach technicznych i organizacyjnych tej dziedziny polskiego lotnictwa.
Prowadził równolegle działalność dydaktyczną na Wydziale Mechanicznym ART., był prodziekanem a przez dwie kadencje dziekanem Wydziału. Tu też zrobił habilitację i uzyskał tytuł profesora.
Lotniczo szkolił się w początku lat 50. w Lisich Kątach, Przez 16 lat był wice przewodniczącym Aeroklubu Warmińsko-Mazurskiego. W dowód uznania został Honorowym członkiem Aeroklubu. RP. Przez 8 lat pełnił zaszczytną funkcję Prezesa Rady Seniorów Lotnictwa Aeroklubu Polskiego i do końca był członkiem jej prezydium. Był w tym czasie współinicjatorem przyznawania w Górskiej Szkole Szybowcowej Żar statuetki Dedala dla zasłużonych ludzi lotnictwa.
Odbywał wojskowe szkolenia w Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych w Zamościu ,w. Modlinie i Oleśnicy. Posiadał stopień wojskowy porucznika.
W 2008 roku został zaproszony do pracy w „Szkole Orląt” w Dęblinie, w której prowadził wykłady m. innymi z aerodynamiki. Prowadzi tu tez prace dyplomowe absolwentów Akademii Lotniczej.
Był długoletnim członkiem Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Natomiast od lat 60 XX w był członkiem Zespołu Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej i występował w jubileuszowych koncertach w grupie „old boyów”.
Wśród szeregu wyróżnień i odznaczeń za jego pracą można wymienić:
Godny uznania był jego szeroki zakres pracy naukowej dla lotnictwa, szczególnie agrolotnictwa, działalność dydaktyczna oraz zaangażowanie w działalność społeczną w Aeroklubie jak też dla upamiętniania historii polskiego lotnictwa i zasłużonych jego ludzi.
Pozostanie w naszej pamięci jako wzór naukowca i aktywnego działacza społecznego a jednocześnie pełnego aktywności życzliwego kolegi.
W imieniu Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa
i środowiska agrolotników
Mgr inż. Lesław Karst
22.07.2020r. zmarł Henryk Grużewski miesiąc przed ukończeniem 90 lat życia. Długoletni mechanik lotniczy na Wydziale Badań w Locie PZL Warszawa Okęcie i członek WKSL od 2002 r.
Z lotnictwem a szczególnie z obsługą techniczną samolotów związany był przez cale swoje dorosłe życie. Rozpoczął w 1948 r od PLL LOT , gdzie ukończył Szkołę Zawodową i pracował jako mechanik lotniczy. W latach 1950-53 odbywał służbę wojskową w Technicznej Szkole Lotniczej w Zamościu a potem w Dęblinie jako mechanik s-tów bombowych uzyskując stopień sierżanta.
Od 1953 r rozpoczął pracę w WSK Okęcie i pracował tu do emerytury na Oddziale eksploatacji samolotów. Ukończył przyzakładowe Technikum dla pracujących. Przygotowywał do oblotu nowe samoloty produkowane seryjnie jak też obsługiwał prototypy nowych konstruowanych na Okęciu. Przez większość zatrudnienia pełnił obowiązki mistrza ekipy mechaników.